เนื้อหาในหนังสือก็จะเริ่มพูดกันตั้งแต่พื้นฐานที่จำเป็นทั้งพื้นฐานการวาดรูปและพื้นฐานการใช้โปรแกรม Photoshop รวมถึงปัญหาและการแก้ไขต่าง ๆ จากการเลือกใช้อุปกรณ์ในการวาดการ์ตูนอย่างการเลือกใช้ปากกา, กระดาษ, หมึกและโดยเฉพาะ Tablet ที่ค่อนข้างจำเป็นสำหรับการวาด CG ซึ่งเป็นคำถามยอดฮิตว่าจะเลือกซื้ออย่างไรดี? เราสรุปปัญหาและให้คำตอบในการเลือกภายในเล่มแล้วค่ะ
แล้วก็จะเข้ามาส่วนของ COMIC ซึ่งจะว่ากันตั้งแต่การตัดเส้น, ติดสกรีนและตกแต่งสกรีน, เทคนิคขั้นสูงสำหรับตกแต่งต้นฉบับคอมมิคจนถึงการทำตัวเสียงและสุดท้ายก็เป็นขั้นตอนการทำงานจริง ๆ ว่าต้นฉบับที่ส่งพิมพ์ในประเทศไทยเขานักเขียนทำกันอย่างไร
ส่วนของการทำภาพสี CG เราก็จะมาพูดกันตั้งแต่พื้นฐานของการเลือกสี, การลงสีผิว, การลงสีเส้นผมและขน, การลงสีเท็กซ์เจอร์, การลงสีฉากหลัง
และมาดู ขั้นตอนการลงสีด้วยเทคนิคที่สูงขึ้นในแบบต่าง ๆ อย่างเช่นการลงสีแบบอนิเมชั่น, การลงสีแบบสีหมึก, การลงสีแบบสีน้ำมัน ฯลฯ ซึ่งที่เราใส่หัวข้อนี้ลงไปด้วย เพราะรู้ว่านัก (อยาก) วาดแต่ละคนจะมีความชอบสไตล์การลงสีที่แตกต่างกัน เราจึงให้สาธิตวิธีการลงสีหลาย ๆ แบบเพื่อที่ว่าผู้ซื้อจะได้เลือกศึกษาในแบบที่ตัวเองสนใจได้
และในส่วนสุดท้ายเราก็แนะนำการเตรียมตัวและส่งผลงานอย่างไร เราถึงจะก้าวมาถนนนักเขียนการ์ตูนและนักวาดภาพประกอบมืออาชีพได้ รวมถึงวิธีการทำหนังสือทำมือ (Dojinshi) แบบง่าย ๆ สำหรับผู้ที่อยากทำโดฯ ไปขายในงานต่าง ๆ ด้วยตัวเอง
ในที่สุดความฝันของพวกเราเป็นจริงได้ก็เพราะพี่ ๆ ที่ให้โอกาสและเข้ามาช่วยสนับสนุน หนังสือเล่มนี้เหนื่อยมาก ๆ เหนื่อยสุด ๆ นั่งประชุมและเขียนเนื้อหาตั้งแต่เดือนกรกฎาคมปีที่แล้วแต่กว่าจะสำเร็จเป็นเล่มเวลาก็ผ่านมาจนถึงวันที่กำลังเขียนบทความนี้
อยากจะบอกว่าขอบคุณพี่ปูและทีมงานทุกท่านเลยค่ะที่ยอมให้พวกเราทำตามใจในวินาทีสุดท้ายก่อนที่หนังสือจะเข้าโรงพิมพ์ (แล้วก็ปรับแก้ใหม่หมด ฮา... เห็นนรกการปั่นงานก็ตอนทำหนังสือเล่มนี้เอง)
จะมีการเสวนาเรื่อง "การวาดการ์ตูนในยุคดิจิตัล" โดย ธิดารัตน์
แซ่ตั้ง
(นักเขียนการ์ตูนไทยประจำสำนักพิมพ์วิบูลย์กิจ) จัดโดยสำนักพิมพ์
Provision
วันที่ 5 เมษายน 2552 เวลา 14.00-15.00
น.
ในงานสัปดาห์หนังสือฯ ที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติ์
เวทีด้านหน้าเพลนารี่ฮอลล์
วันนี้ ( 5 เมษายน 2552) ตอนบ่าย 2 ฉันต้องขึ้นเวทีไปพูดในงานเสวนาการวาดการ์ตูนในยุคดิจิตัล ณ. ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิต์ เป็นครั้งที่ 2 ในชีวิต (ครั้งแรกขึ้นเวทีเมื่อหลายปีก่อนตอนเข้ามารับแปลซี่รีย์ How to Draw Manga) ถึงจะเคยรับงานเป็นวิทยากรแนะนำการวาดการ์ตูนหลายครั้งอยู่แต่ก็อยากจะบอกว่า “ยังตื่นเต้น” อยู่ดี
ความจริงพิธีกร (คุณเอ้) มีสคริปต์มาให้ดูคร่าวๆ แล้วว่าจะถามอะไรตอบอะไรกัน แต่พอถึงเวลาจริง ๆ กลับพูดนอกบทกันทั้งคู่ (ฮา... = =”)
แถมฉันยังตอบคำถามแต่ละคำถามสั้นมากเกินไปทำให้เวลาเหลือบาน คุณเอ้เลยใช้สกิล “ด้นสด” ถามต่อยอดเอาตรงนั้น (โปรจริง ๆ ขอคารวะ =[]=”b ) ทำเอาฉันขำปนอึกอักขลุกขลักไปเล็กน้อยแต่ก็พอจะแก้ผ้าเอาหน้ารอดไปได้ ฮา ๆ ๆ
ช่วงท้ายงานเสวนาก็มีการแจกลายเซ็นและพูดคุยกับผู้ที่มาฟังเล็กน้อย ก็แอบปลื้มนะว่ามีคนมาขอลายเซ็นเราด้วย โอ้ว.... (ก่อนมางานแอบไปซ้อมหลบก้อนอิฐมาแล้ว เสียดายไม่มีคนปาเลยไม่ได้หลบให้ดู ฮา....) ก็นึกแปลกใจเหมือนกันว่าคนที่มาฟังฉันทำไมมีแต่ผู้ใหญ่ซะส่วนใหญ่เลย (ตอนแรกนึกว่าเขามาหาที่นั่งพักเฉย ๆ ) แต่พอช่วงตอบคำถามกลับตอบได้ด้วย แอบทึ่งนะเนี่ย... =[]=”b
ต้องขอขอบคุณทุกคนที่มีส่วนร่วมและทุกคนที่สละเวลามานั่งฟังฉันพูดตั้งชั่วโมงนึงนะคะ น่าเสียดายที่เวลามีน้อยไปนิดไม่งั้นคงได้อยู่คุยกันนานกว่านี้ (ขอโทษน้องที่มาคุยหลังเลิกเวทีนะคะ พอแจกลายเซ็นเสร็จต้องไปที่บูทเลยทำให้ไม่ได้คุยกันเท่าที่ควร) จริง ๆ อยากให้คนที่มีคำถาม ถามข้อสงสัยเอารางวัลกลับไปด้วยนะแต่เวลาไม่มากพอจะทำกิจกรรมหลาย ๆ อย่าง
ถ้ามีครั้งหน้า (จะมีเร้อ.... แหะ ๆ ) จะพยายามไม่อ้ำ ๆ อึ้ง ๆ แบบวันนี้แล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ รักทุกคนเลย จุ๊บ ๆ ^3^”
อีกอย่างเสียดายที่ตัวเองขับรถไม่เป็น+ไม่มีรถ อยากให้เพื่อนนักเขียนหลักอีกคนลงมางานนี้ด้วย เพราะถ้าไม่มีเพื่อนคนนี้ไม่รู้ว่าหนังสือนี้จะเป็นไง T^T
ปล.1 ตอนจบงานฉันได้คุยกับพี่ผู้หญิงท่านหนึ่ง พี่ท่านนั้นถามฉันว่า “การวาดภาพด้วยคอมพิวเตอร์ยังให้ความสุขกับน้องได้เหมือนการวาดภาพบนกระดาษมั้ย”
คำถามนั้นทำให้ฉันอึ้งมากเพราะเป็นคำถามที่ฉันคิดว่าลึกซึ้งทีเดียว
ฉันตอบพี่กลับไปว่า “คอมพิวเตอร์ก็เป็นแค่เครื่องมืออย่างหนึ่ง ยังไงสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือพื้นฐานอย่างการถ่ายทอดความคิดจากดินสอสู่กระดาษ ถึงการใช้คอมพิวเตอร์จะสะดวกสบายแต่ก็อย่าให้มันมาครอบงำเราได้”
พี่เขาก็ทำหน้าพอใจแล้วบอกว่า “นั่นแหล่ะที่เขาอยากรู้และเขาดีใจที่ได้รู้จักฉัน”
อา....พี่รู้มั้ยคะ คำถามนี้ของพี่ทำให้ฉันนึกถึงความรู้สึกแรกที่ผลักดันให้เข้ามาสู่วงการนี้ขึ้นมาได้เลย ขอบคุณนะคะที่ช่วยเตือนสติฉัน ฉันคงต้องตั้งใจทำงานให้มากขึ้นและจะระลึกอยู่เสมอว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดในการเขียนการ์ตูนอยู่ที่ตรงไหนไม่ว่าพี่จะได้อ่านข้อความนี้หรือไม่ อย่างไรฉันก็ขอขอบคุณนะคะ
ปล.2 เอนทรีนี้มีแต่คำขอบคุณ ๆ ๆ เลยวุ้ย อย่าเพิ่งเบื่อกันนะคะ ก็ แหม.... คนมันอยากขอบคุณนี้ ^3^”
ปล. 3 ถ้าใครได้อ่านหนังสือแล้ว ชอบไม่ชอบอย่างไรบอกเล่ากันได้นะคะ จะได้นำไปปรับปรุงให้ดีขึ้นค่ะ (จะติจะบ่นก็ได้ค่ะ ฉันมาโซฯ อ๊าง....^^)
ปล. 4 วันนี้หลังขึ้นพูดว่าจะเอาหนังสือที่บูทแล้วไปส่งไปรษณีย์ให้นักเขียนคนอื่น ๆ กับขอบคุณผู้มีอุปการะคุณและฝากโฆษณาหนังสือ เลยวางแผนไปซื้อหนังสือที่เล็งไว้ให้หมดก่อนพอหนักได้ที่ถึงค่อยไปเอาหนังสือไปส่งจะได้ไม่ต้องขนกลับบ้าน ปรากฏว่าไปรษณีย์ที่ศูนย์ประชุมฯ "ปิด" =[]=" แหง่ะ...
ลืมสนิทว่าวันอาทิตย์ไปรษณีย์ไม่เปิด... แล้วหนังสือที่แบกเต็มมือก็... แถมพรุ่งนี้วันที่ 6 วันจักร์ ไปรษณีย์ปิดอีก เอ่อ... ขอส่งวันอังคารแทนนะคะ T^T
ปล. 5 ไหนน้อง ๆ นักเขียนจะบอกว่ามาช่วยเชียร์ข้างเวทีอ่ะ หายไปไหน (งอนๆ) หนังสือมันหนักนะ ฮือ... คิดว่าจะมาช่วยแบกกลับ ฮือ....ใจร้ายแกล้งแมวน้ำ
สุดท้ายขอบคุณทุกท่านที่อ่าน, อุดหนุนหนังสือและฝากข้อความให้กำลังใจค่ะ ขอบคุณค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น